هوش مصنوعی در مذاکرات راهبردی؛ ضرورت یا انتخاب؟

امیر سرکندی: در عصر حاضر، قدرت‌های جهانی برای پیشبرد اهداف راهبردی خود، تنها به ابزارهای سنتی دیپلماسی تکیه نمی‌کنند. تحولات فناورانه به‌ویژه در حوزه‌ی هوش مصنوعی به گونه‌ای پیش رفته که بسیاری از فرایندهای حساس مانند مذاکرات سیاسی و اقتصادی، متحول شده‌اند. با توجه به اهمیت مذاکرات بین‌المللی در سرنوشت اقتصادی، سیاسی و امنیتی کشورها، استفاده از ظرفیت‌های هوش مصنوعی دیگر یک انتخاب نیست، بلکه به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است.  

به گزارش کارآفرینی پرس، امیر سرکندی مدیر کارخانه نوآوری البرز در یادداشتی نوشت: هوش مصنوعی می‌تواند در طول مذاکرات چندین نقش کلیدی ایفا نماید:

مستندسازی دقیق و سریع

با استفاده از فناوری‌های تشخیص گفتار و پردازش زبان طبیعی، AI می‌تواند متن مذاکرات را به‌صورت هم‌زمان ثبت و آرشیو کند و با دقت بالا سوابق قابل استناد تولید نماید.

تحلیل و راستی‌آزمایی گفتگوها

الگوریتم‌های پیشرفته هوش مصنوعی توانایی دارند تا در لحظه تناقض‌های احتمالی در سخنان طرف مقابل را شناسایی کرده و اعتبار ادعاهای مطرح‌شده را بررسی کنند.

تحلیل شخصیت و رفتار هیئت مقابل

مدل‌های یادگیری ماشین می‌توانند بر اساس داده‌های رفتاری، گفتاری و زبان بدن، الگوهای روانشناختی هیئت مقابل را استخراج کنند و بر این اساس نقاط قوت، ضعف و انگیزه‌های پنهان آنان را تحلیل نمایند.

راهنمایی تاکتیکی هم‌زمان

در طول مذاکره، هوش مصنوعی می‌تواند با تحلیل واکنش‌ هیئت مقابل، به تیم خودی پیشنهاداتی درباره نوع لحن، زمان پاسخگویی یا تغییر زبان بدن ارائه دهد.

طراحی پرسش‌های هدفمند

با تحلیل داده‌های قبلی، AI می‌تواند سوالات غیرمستقیمی طراحی کند که ابعاد پنهان استراتژی طرف مقابل را آشکار کند.

تحلیل اخبار و فضای رسانه‌ای پس از مذاکرات

پس از پایان جلسات، هوش مصنوعی می‌تواند به‌سرعت بازتاب رسانه‌ای گفتگوها را رصد و تحلیل کند و مخاطرات یا فرصت‌های جدید را شناسایی کند.

خوشبختانه امروزه در کشور ما دانش فنی لازم برای استفاده از کاربردهای هوش مصنوعی و توسعه آن وجود دارد. کارخانه‌های نوآوری، مراکز علمی تحقیقاتی و استارتاپ‌های تخصصی، ظرفیت بالایی برای طراحی و پشتیبانی از سامانه‌های هوش مصنوعی مذاکره‌محور دارند. با بهره‌گیری از این توان داخلی، می‌توان در زمانی کوتاه زیرساخت‌های لازم را ایجاد و عملیاتی کرد.

هشدار راهبردی  

در جهانی که طرف‌ مقابل در مذاکره از فناوری‌های پیشرفته به‌طور جامع بهره می‌برند، استفاده نکردن از ابزارهای هوش مصنوعی معادل حرکت بدون زره در میدان نبرد است.  

چنانچه در مذاکرات حساس از این فناوری‌ها استفاده نشود، خطر عقب‌ماندن تاکتیکی و حتی استراتژیک بسیار بالاست و می‌تواند نتایج جبران‌ناپذیری در پی داشته باشد.

 نتیجه‌گیری و پیشنهاد  

لازم است هوش مصنوعی به‌عنوان بخش لاینفک فرآیند مذاکرات رسمی کشور در نظر گرفته شود. این امر نه‌تنها موجب ارتقای کیفیت تصمیم‌گیری می‌شود، بلکه ضریب موفقیت در عرصه‌های دیپلماتیک را به‌شکل چشمگیری افزایش خواهد داد.  

در این مسیر، مراکز نوآوری و تخصصی کشور آمادگی دارند دانش و ظرفیت خود را در خدمت تیم‌های مذاکره‌کننده قرار دهند تا ایران در این نبرد فناورانه نیز همچون گذشته، با اقتدار و هوشمندی گام بردارد.

انتهای پیام/