چگونه یک تیم انعطاف‌پذیر بسازیم که در شرایط عدم قطعیت رشد کند
مترجم: رضا بازگیر | یاد بگیرید چگونه تیمی بسازید که تحت فشار آرام بماند، به سرعت سازگار شود و در مواجهه با تغییرات قوی‌تر شود، مهم نیست بازار چه چیزی را سر راه‌تان قرار می‌دهد.
به گزارش کارآفرینی پرس، سایرس کلافی (Cyrus Claffey) در یادداشتی نوشته است: رهبری کردن وقتی همه چیز خوب پیش می‌رود آسان است. اما آزمون واقعی چیست؟ رهبری وقتی همه چیز ناپایدار به نظر می‌رسد، بازارها تغییر می‌کنند، برنامه‌ها از هم می‌پاشند و هیچ چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود، آن موقع چکونه است؟
در طول دوران رهبری‌ام در شرکت باترفلای‌میکس (ButterflyMX)، یاد گرفتم که معیار واقعی یک تیم، عملکرد آنها در زمانی که همه چیز خوب پیش می‌رود نیست؛ بلکه واکنش آنها در زمانی است که همه چیز از هم می‌پاشد. در آن لحظات، تیم شما به کمال نیاز ندارد. آنها به انعطاف‌پذیری نیاز دارند. نه فقط شجاعت برای حرکت به جلو، بلکه چابکی برای سازگاری، شفافیت برای حفظ ثبات و اعتماد به نفس برای ابراز عقیده در صورت لزوم.
در این نوشتار نحوه‌ی ساختن تیمی که نه تنها از عدم قطعیت جان سالم به در میبرد، بلکه در آن رشد و پیشرفت می‌کند، آورده شده است.
- با امنیت روانی شروع کنید
تاب‌آوری با شجاعت شروع نمی‌شود. با امنیت شروع می‌شود. اگر تیم شما از صحبت کردن بترسد، این مشکل را حل نمی‌کند ، بلکه آنها از خودشان محافظت می‌کنند. و در لحظات عدم قطعیت، آن سکوت خطرناک است. یک نگرانی نادیده گرفته شده، یک سوال پرسیده نشده، و در نتیجه کل برنامه می‌تواند از هم بپاشد.
اگر افراد برای صادق بودن احساس امنیت نکنند، به شما در سازگاری کمک نمی‌کنند؛ آنها فقط ساکت می‌مانند. و هیچ تیمی با سکوت در عدم قطعیت پیشرفت نمی‌کند.
حتما در روند کار رفتاری را که می‌خواهید ببینید، الگو قرار دهید. آنچه را که نمی‌دانید در مقابلش جبهه نگیرید و فقط آن را بپذیرید. سوالات باز و بدون قضاوت بپرسید تا آگاهی شما افزایش یابد. و وقتی کسی ایده‌ای را به چالش می‌کشد، بگویید “متشکرم”، نه اینکه بگویید “آن را ثابت کن”.
- در ابتدا استخدام و سپس ارتقا برای سازگاری
وقتی همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود، به راحتی می‌توان مثل یک ستاره هنری به نظر رسید. با این حال، آزمون واقعی استعداد، کاری است که فرد هنگام شکست برنامه انجام می‌دهد.
تیم‌های انعطاف‌پذیر از افرادی تشکیل شده‌اند که می‌دانند چگونه مسیر را تغییر دهند، نه اینکه فقط به دنبال قدرت باشند. به همین دلیل است که سازگاری باید یک فیلتر استخدام و ارتقا باشد، نه فقط یک «چیز خوب برای داشتن».
من دیگر سوالات مصاحبه‌ای مانند «درباره بزرگترین دستاوردتان بگویید» نمی‌پرسم. در عوض، می‌پرسم: «چه زمانی کارها اشتباه پیش رفت و شما چگونه واکنش نشان دادید؟» من به دنبال کمال نیستم. من به دنبال آرامش، خلاقیت و تمایل به اقدام هستم. و این با استخدام متوقف نمی‌شود. ارتقا افراد مناسب نیز به همان اندازه مهم است. من دیده‌ام که افراد با عملکرد بالا وقتی محیط تغییر می‌کند، فرو می‌ریزند و افراد ساکت وقتی به آنها فضای رهبری در پیچیدگی داده می‌شود، می‌درخشند. این کسی است که من می‌خواهم وقتی اوضاع سخت می‌شود، مسئول باشد.
- سیستم‌ها را بسازید، سپس آنها را (عمدی) بشکنید.
سیستم‌ها شفافیت ایجاد می‌کنند و به تیم‌ها کمک می‌کنند تا سریع حرکت کنند و هماهنگ بمانند. اما اگر خیلی محکم به آنها بچسبید، می‌توانند به یک مانع تبدیل شوند، به خصوص در لحظات تغییر.
من قبلاً این اشتباه را مرتکب شده‌ام. ما یک گردش کار داشتیم که مانند یک ماشین کار می‌کرد تا اینکه بازار تغییر کرد. ناگهان، آن “سیستم کارآمد” تبدیل به کاغذبازی شد. هیچ کس نمی‌خواست از روند کار منحرف شود، حتی زمانی که کار نمی‌کرد.
آن زمان بود که متوجه شدم تیم‌های مقاوم، سیستم‌هایی با انعطاف‌پذیری ذاتی می‌سازند. آنها می‌دانند چه زمانی دستورالعمل‌ها را دنبال کنند و چه زمانی آنها را رها کنند.
یک راه حل ساده؟ چیزی را که ما “اختلال کنترل شده” می‌نامیم، اجرا کنید. هر سه ماه، ما آزمایش می‌کنیم که چگونه تیم با موانع برخورد می‌کند، بطور مثال؛ تغییر در آخرین لحظه در اولویت‌ها، تغییر در ابزارها، سناریویی که یک بازیکن کلیدی از کار افتاده است. این در مورد ایجاد هرج و مرج نیست بلکه در مورد ایجاد اعتماد به نفس است که می‌توانیم از عهده آن برآییم.
یک «بررسی سیستم» فصلی برنامه‌ریزی کنید که در آن تیم شما فرآیندها را بررسی کرده و عمداً بپرسد: «چه چیزی هنوز به ما کمک می‌کند و چه چیزی ما را کند می‌کند؟»
- عادی‌سازی بازیابی، نه فرسودگی شغلی
تاب‌آوری فقط به معنای عبور از دوران سخت نیست؛ بلکه به معنای بازیابی است تا بتوانید به کار خود ادامه دهید.
در رهبری افسانه‌ای وجود دارد که می‌گوید استحکام روانی به معنای کار بی‌وقفه است. اما فرسودگی تیم شما آنها را قوی‌تر نمی‌کند. این فقط آنها را ساکت‌تر، کم‌خلاق‌تر و در نهایت، بیشتر مستعد شکست می‌کند.
تیم‌های تاب‌آور با مراقبت از انرژی خود، تاب‌آوری ایجاد می‌کنند و این شامل بهبودی نیز می‌شود. من شروع به برخورد با استراحت‌ها مانند برخورد با مهلت‌ها کرده‌ام، در واقع برای زمان‌های استراحت، بصورت برنامه‌ریزی شده، محافظت شده و پیگیری شده، عمل کرده‌ام. رهبران باید این الگو را ایجاد کنند که استراحت‌ها بخشی از عملکرد هستند. و این روش جواب می‌دهد. من تیم‌هایی را دیده‌ام که در فصل‌های پراسترس، وقتی احساس می‌کنند می‌توانند نفس بکشند، سریع‌تر بهبود یافته و عملکرد بهتری دارند.
آیین‌های بازیابی را در برنامه‌ی تیم خود بگنجانید. بعد از جلسات فشرده، استراحت‌های پنج دقیقه‌ای برای تنفس را امتحان کنید. یا بررسی‌های هفتگی را با این سوال شروع کنید: «این هفته به چه چیزی برای تنظیم مجدد نیاز دارید؟»
- به هدف پایبند باشید
وقتی اوضاع بهم می‌ریزد، هدف بجای عامل پیش‌برنده تبدیل به لنگر می‌شود و سپس معیارها و استراتژی‌ها تغییر می‌کنند و در نتیجه برنامه‌ها از هم می‌پاشند. اما چراییِ پشت کار چیست؟ این چیزی است که افراد را به ادامه دادن ترغیب می‌کند.
در طول یک فصل به‌خصوص سخت، وقتی اهداف در حال تغییر بودند و عدم قطعیت زیاد بود، شروع جلسات تیمی با داشبورد را متوقف کردم. در عوض، داستان‌هایی را به اشتراک گذاشتم در مورد مشتری که تحت تأثیر قرار گرفته بود، عضوی از تیم که فراتر از انتظار عمل کرد و در نهایت آنها تبدیل شدند به یک پیروزی کوچک که نشان داد ما هنوز در حال ایجاد تغییر هستیم.
این داستان‌ها بیش از هر نموداری می‌توانستند تیم را متمرکز و انرژی‌بخش کنند. وقتی به افراد یادآوری می‌شود که کارشان مهم است، حتی وقتی جاده ناهموار می‌شود، احتمال بیشتری دارد که انعطاف‌پذیر بمانند.
جلسه بعدی تیم خود را با این سوال شروع کنید: “چه لحظه‌ای در این هفته به شما یادآوری کرد که چرا این کار را انجام می‌دهید؟” پاسخ‌ها را در معرض دید نگه دارید. این قطب‌نمای تیم شما است که جهت حرکت بعدی را نشان می‌دهد.
- تاب‌آوری یک مهارت است. آن را روزانه تقویت کنید.
تیم‌های تاب‌آور در بحران ساخته نمی‌شوند. آنها در لحظات کوچک، در بررسی‌ها، در چرخش‌های شغلی، در فضای تنفس و در فرهنگی که به درستکاری بیش از کمال پاداش می‌دهد، ساخته می‌شوند. و همین امر در مورد شما نیز صدق می‌کند. به عنوان یک رهبر، تاب‌آوری خودتان، لحن‌تان در مقابل تیم‌تان را تعیین می‌کند.
بنابراین منتظر موج بعدی عدم قطعیت نباشید تا تیم خود را آماده کنید. همین حالا شروع کنید. سازگاری را بخشی از فرهنگ خود کنید و بهبودی را جشن بگیرید و سپس هدف را تقویت کنید. و از همه مهم‌تر، محیطی ایجاد کنید که در آن افراد فقط از عدم قطعیت جان سالم به در نبرند، بلکه به دلیل آن پیشرفت کنند.
یک حوزه را انتخاب کنید؛ استخدام، سیستم‌ها، بهبودی یا هدف، و این هفته یک تغییر کوچک ایجاد کنید. بهترین زمان برای ایجاد تاب‌آوری دیروز بود. دومین زمان مناسب، اکنون است.
نکات کلیدی نوشتار
- با پرورش امنیت روانی شروع کنید.
- برای سازگاری استخدام (و ارتقا) کنید.
- سیستم‌ها را ایجاد کنید، سپس (به طور هدفمند) آنها را بشکنید.
- بهبودی روند و فرآیند را عادی کنید، نه فرسودگی شغلی را.
- به هدف متعهد بمانید.
انتهای پیام/
