رضا صالحی: تکافل یک رشته بیمه‌ای نیست، بلکه یک نظام بیمه‌ای یا یک روش بیمه‌گری است
به‌موجب قانون، بیمه عبارت است از قراردادی که در آن یک طرف (بیمه‌گر) تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی، از طرف دیگر (بیمه‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی را به وی بپردازد.
به گزارش کارآفرینی‌پرس، رضا صالحی کارشناس امور مالی و بیمه در یادداشتی نوشت، به زبانی ساده همگی ما بخشی از دارایی‌های خود را برای مدت معینی اجبارا (نظیر ثالث خودرو) یا به‌صورت اختیاری (نظیر آتش‌سوزی منازل مسکونی) نزد شرکت‌های بیمه‌گر، بیمه می‌کنیم تا در صورت بروز حوادث احتمالی، خسارت‌های وارده توسط شرکت بیمه جبران شده و زیان کمتری را متحمل شویم. بدیهی است وجه پرداختی به شرکت بیمه در هر صورت (وقوع یا عدم وقوع) حادثه (جز درچند مورد خاص) متعلق شرکت بیمه‌گر بوده و به‌عنوان درآمد وی محسوب می‌گردد.
این روش بیمه‌گری که در تمامی دنیا به‌عنوان رایج‌ترین روش به کار گرفته می‌شود همواره مورد بحث و انتقاد برخی از علمای دینی خصوصا علمای اهل سنت بوده، چرا که آن‌ها معتقد بودند روش کنونی مغایر با قوانین فقهی بوده و با شریعت اسلام مطابقت ندارد. ازاین‌رو، از اواخر قرن بیستم تعدادی از متفکران، صاحب‌نظران و اندیشمندان دینی برآن شدند تا روشی جدید و منطبق با قوانین اسلامی ابداع نمایند. درنتیجه روش جدیدی در بیمه‌گری به نام بیمه تکافل به دنیا معرفی گردید.
کلمه تکافل از ریشه عربی کفالت به معنی ضمانت کردن گرفته شده و در واقع مبتنی بر اصل تعاون و کمک متقابل به یکدیگر در یک گروه بوده که در آیات قرآنی و روایات اسلامی نیز به آن تاکید شده است.
در واقع تکافل یک رشته بیمه‌ای نیست، بلکه یک نظام بیمه‌ای یا یک روش بیمه‌گری است که به جهت انطباق آن با شریعت اسلام مورد تایید علمای اسلامی اعم از شیعه و سنی قرار گرفته و مبنای آن تعاون، کمک متقابل و همکاری بین اعضای گروه و یاری‌رسانی به یکدیگر است.
در این روش بیمه‌گری، بیمه‌گذار با پرداخت حق بیمه به‌عنوان سرمایه‌گذار در شرکت بیمه شناخته شده و در منافع حاصله سهیم خواهد بود. وجوه حاصله از این طریق در صندوقی جمع‌آوری شده و از محل آن سرمایه‌گذاری‌های مجاز (حلال بر اساس قوانین اسلامی) صورت می‌پذیرد و نهایتا خسارت‌های احتمالی، هزینه‌های مرتبط با عملیات بیمه‌ای و سایر اقلام قابل پرداخت از این محل تامین می‌گردد.
در بیمه تکافل شرکت بیمه‌گر به‌عنوان مدیر صندوق و یا عامل تکافل مطرح بوده و بر اساس یکی از الگوهای موجود نظیر وکاله، مضاربه، تلفیقی و… تنها حق‌الزحمه خود را دریافت و یا در بخشی از سود حاصله سهیم است و مانند بیمه‌های رایج کل منافع باقیمانده از محل فعالیت بیمه‌ای و سرمایه‌گذاری متعلق به وی نمی‌باشد.
در پایان دوره نیز وجوه و منافع حاصل از عملیات پس از کسر کلیه هزینه‌های مرتبط به میزان سهم‌الشرکه هر یک از سرمایه‌گذاران (بیمه‌گذاران) در حساب آن‌ها منظور و به هر یک قابل برگشت بوده و یا به‌عنوان تخفیف برای سال‌های بعد قابل اعمال خواهد بود.
همانگونه که مشاهده می‌گردد در این روش تمرکز بر روی حفظ منافع بیمه‌گذاران و مشارکت آن‌ها در عایدی صندوق (از بین نرفتن حق بیمه پرداختی در پایان دوره) بوده و روش‌های کسب سود در سرمایه‌گذاری به جهت مطابقت با شرع به شدت زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد.
در حال حاضر بیمه تکافل در بسیاری از کشورها خصوصا کشورهای مسلمان مورد استقبال قرار گرفته و شرکت‌های متعددی در خاور میانه مشغول به فعالیت در این زمینه هستند. در ایران نیز با تلاش‌های تعدادی از متخصصان بیمه و امور مذهبی وحمایت‌های بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و پژوهشکده بیمه، چندین شرکت بیمه داخلی با فراهم نمودن سازوکار آن اقدام به صدور بیمه‌نامه تکافل می‌نمایند.
امید است با تلاش متخصصان امر و دست‌اندرکاران این صنعت گامی بلند در جهت اعتلا و سربلندی کشور و کاهش دغدغه‌های آحاد مردم ایران برداشته شود.
انتهای پیام/
